Home Sweet Home

Nieuw blog, nieuwe thema's. Dus ook Home Sweet Home. Gezien bij haar, die het ontdekte via haar. Wilde me graag aanmelden bij haar, maar blogger deed moeilijk dus dat doen we deze week.

Maar hierbij dus mijn eerste Home Sweet Home.

Ook ik gluur graag bij de buren en laat jullie dan ook graag gluren bij mij. Deze keer een stukje van onze mooie tuin.

Huisvrouwenrock

Ik ging dus naar Pinkpop. Aangezien ik geboren en getogen ben in het dorp waar sinds 1987 Pinkpop wordt gehouden, kom ik er ook al jaren. Eerst alleen maar kijkend naar de mensenmassa die ons dorp drie dagen overnam, later in de puberteit als alto en liefhebber van stevige muziek.
Ik stond jaren op de camping, was soms al dronken voordat de eerste haring in de grond was geslagen en belandde ooit in een tentje met een jongen die niet mjjn vriendje was. Dat vriendje zat in ons gezamelijke tentje op mij te wachten.
Jaja, dat waren de tijden. Lachen gieren brullen, wat ik je brom.
Net als die keer dat de plastuit gratis werd uitgedeeld. En ik 'wel even zou voordoen hoe een geëmancipeerde tienermeid staan kon plassen'. Plassen lukte prima want ik moest 'pissen als een reiger'. Alleen werkte dat ding niet. Of ik deed het fout.
De waarheid ligt ergens in het midden.
Gevolg was gewoon dat m'n volle plastuit doorbrak en ik een letterlijk zeiknatte broek had. Op een vol festival.

Dat waren de tijden.
Ik was de laatste jaren nog steeds met regelmaat op het festival te vinden, ook in zwangere toestand. Kramperen deden we alleen nog op Rock Werchter en in een tent slaap ik alleen met m'n eigen lief en niet met iets lekkers wat ik toevallig op de camping voorbij zag lopen.

Nu was ik dus alleen met m'n vriendin gegaan. Zij is moeder van 2 basisschool kindjes, ik van 2 kleinere kindjes.
Na het drinken van 1 Jillz stonden we op de kop en kregen we de slappe lach. Dat ik m'n kolf meenam maakte het nog gezapiger. Maar het was supergeregeld: backstage een aparte kolfruimte, samen met andere mama's kolven, ijskastje, gratis drinken.
Coldplay, waar ik m'n kaart toch wel voor had gekocht, maakte mjjn verwachtingen echt niet waar. Een beetje een half uur te laat komen?! Als je mij 1,5 miljoen dollar betaald dan kom ik wel op tijd hoor! Dus ik was liever zondag of maandag geweest. Maar toch. Het was heerlijk.
Volgend jaar weer 's een heel weekend, kan niet wachten.

Hoe we het doen

Zo stil als het hier op dit blog is, zoveel ondernemen we in het echte leven.
Naast veel leuke uitstapjes is het überhaupt al druk, het leven met 2 kleine kindjes beneden de 3 jaar, allebei een drukke baan, een groot huis en grote tuin. Niet dat we willen klagen hoor, want ik wil niet de indruk wekken 'zo'n klagende twee verdiener met kinderen' te zijn. Voor je het weet heb je de altijd alles beter wetende vrijwillig en onvrijwillig kinderlozen achter je aan. Maar het is een fabriek annex dierentuin die we hier runnen: een lopende band van was, strijk, poep en weet ik wat allemaal meer. En we proberen het grut een beetje te temmen zodat we niet helemaal knetter worden.
Een zelfgekozen fabriek waarin mama drie dagen werkt en papa vier. Aan mama dagen doe ik niet, want dat vind ik dom klinken. Alsof ik op de dagen dat ik 8 uur voor de baas werk, geen mama ben: ik heb er dan al uren er op zitten en na die 8 uur voor de baas begint de ratrace van kinderasiel, kindjes door het bad slingeren, eten koken en het grut in bed werken. Om daarna meestal nog iets huishoudelijks te kunnen doen, want helaas slaan de kabouters mijn huis dagelijks over.
Papadagen doen we ook niet aan, belachelijke naam voor een dag waarop de man in z'n eentje voor zijn eigen kinderen zorgt. We hebben gewoon allebei werkdagen en dagen waarop we thuis zijn. Het is een beetje de vraag welke dagen rustiger zijn.

Maar stoppen met werken zou ik nooit willen (ik hè, een ieder die dat wel wil: prima! Dit is geen epistel waarbij ik vrouwen aan het werk wil krijgen. Iedereen moet haar eigen keus maken en daar tevreden mee zijn) Bij 1 kind wilde ik wel stoppen, maar bij 2 kinderen ben ik echt een leuke mama als ik ook enkele dagen per week niet alleen maar thuis ben. Mijn hersens kan gebruiken voor iets anders dan pampers, voedingen en treinbanen en ook m'n eigen centen verdienen. En dan niet zoals ik soms hoor: hoeveel uurtjes werk jij, werk jij voor de
extraatjes? Nee. Ik ben een hoogopgeleide vrouw die haar eigen boontjes wil en kan doppen. En ik werk drie hele volle dagen per week.
Heerlijk.

Maar we ondernemen dus ook veel. Nog niet zo gek veel met beide kinderen samen want de baby is nogal van de rust en regelmaat en slapen in eigen bed, maar wel samen met z'n tweetjes of apart van elkaar met vrienden. Want naast directeuren van de heerlijke
kinderfabriek zijn we ooit 7 jaar geleden ook gewoon verliefd op elkaar geworden en willen we ook wel 's samen zijn zonder kinderen. Toch?
Dus gingen we op een doordeweekse verlofdag met z'n tweetjes naar de sauna. Vakantieveilde ik 1 nachtje en dus 2 daagjes Düsseldorf (alleen nog ff boeken dus) en aan het eind van het jaar gaan we met vrienden een lang weekend naar Londen. Ook ging ik met een vriendin naar Pinkpop. En de man gaat binnenkort een dag off road scheuren met z'n vrienden.
Met de peuter alleen zwemmen we, bezoeken we het lokale dierenpark en maken we kilometers op de loopfiets. Zoveel dat hij inmiddels met 'n lekker band in de garage staat.

Ik ben een tevreden mens.


Ik vind het prima zo.

Van je peuter moet je het hebben

Peuter wrijft graag over mijn benen. Voor hem lijken ze eindeloos lang, die heeft echt het besef nog niet dat z´n moeder formaat kabouterbeentjes heeft. Hij houdt er helemaal van als ze glad zijn, net als ik trouwens. Ik bedoel: geëmancipeerd en een aardig feministisch hoeft niet meteen te betekenen dat ik hele pluimen lichaamshaar op benen en andere plekken te hebben. Wenkbrauwen en haren op mijn kop, das voldoende.
Maar ik dwaal af.
Hij wrijft dus graag over gladde benen. En o wee als ze dat niet zijn.
"Bah mama, je hebt weer zand op de benen".

Of je loopt samen de trap af, met de slaap nog in de ogen op de vroege ochtend. Hij in pyjama, ik in onderbroek en shirtje. En dat ie me dan aankijkt en zegt "o mama kom eens bij me met je grote ti.eten".

En dat ie dan op het dagverblijf doodleuk aan een andere mama meldt dat zijn mama hele grote borstels heeft (zo noemt hij ze meestal whoehaha) waar z'n broertje uit kan drinken.

Juist ja.

They had a great time!

En ze is weer thuis

Serieus, je knippert met je ogen of je staat gewoon weer zelf aan het fornuis en 8 kuub strijk weg te werken na een dikke 10 dagen op Mallorca. Maar.. het was heerlijk!

We zaten in wat ik 4 jaar geleden de hel op aarde zou hebben gevonden. Een all inclusive resort met iedere dag dezelfde hongerige koppen bij het lopend buffet en dezelfde uitgezakte lijven aan het zwembad. Ook mijn uitgezakte lijf lag er bij hoor, wees gerust. Maar het fijne is: ik ben niet god's gift to men maar weet wel sinds de vakantie dat ik er heus nog mag wezen en dat die 2x per week afbeulen @ the gym niet voor niks waren.
Maar we zijn hier niet gekomen om over mijn beschadigde lijf na 2 kinderen te praten.
We zijn hier gekomen om op te scheppen over de vakantie. Dat u dat even weet.

Het was gewoon goed. Goed eten, veel en lekker. 5786 liter cola zero (vooral onder het mom: het is all inclusive dus laten we nog maar een colaatje drinken, we blijven Hollanders hè). 6 heerlijke zwembaden, trampolines, speeltuinen. En de volledige bevolking van Coronation Street. Ofwel: de Engelste Tattoo brigade: mom, dad en two kids. Eating and drinking all day. Grof gebekt, veel vlees op de botten en weinig tanden in de mond.
Maar: iedereen was er aan toe dus iedereen was vriendelijk. Geen zatlap te bekennen dus ik klaag niet. Ik klaag nergens over. Ik kan hier dagen weken maanden op teren.
Morgen een fotootje.
Nu even die 8 kuub strijk de kast in werken.